Kinderen die uit huis zijn geplaatst en veel hebben meegemaakt, raken vaak het overzicht over hun leven kwijt. Er ontstaan ‘breuken’ in hun leven, ze raken vaak de vanzelfsprekendheid in hun leven kwijt en kunnen niet altijd terecht met hun vragen bij de huidige opvoeders omdat die er destijds niet bij waren. Vanwege hun leeftijd weten kinderen vaak niet wat er gebeurd is en geven ze zichzelf de schuld. Om hen te helpen een positief zelfbeeld te ontwikkelen en te verwerken wat er gebeurd is, is kennis nodig over hun leven, de mensen die een rol hebben gespeeld (en spelen) en de beslissingen die zijn genomen. Wie ben ik? Bij wie hoor ik? Wat is er gebeurd? Dat zijn vragen die een mens uiteindelijk alleen zelf kan beantwoorden, maar opvoeders en begeleiders kunnen helpen door informatie over hun leven te zoeken en vast te leggen wat er toen gebeurde en nu gebeurt.